පොල්කිච්චෝ.....

මම පොල්කිච්චන්ට ආසා ඇත්තෙමි..

උන්ගේ හඬ හිත කළඹවන සුළුය.. විචිත්‍රය.. සංගීතවත්ය..

අවුරුද්දෙ සමහර මාස වල හවසට කෙටි වැහි අල්ලක් දෙකක් වහී.. ඉන් පසුව අහස පැහැදිලි වෙයි.. පොල්කිච්චා මත් වූවාක් මෙන් ගායනය අරඹයි.. ඉඳ හිට ඇහෙන ගෙරවුම් හඬකට බියවන ඌ ගායනය යළි අරඹයි..

ගෙරවුම් හඬ ඇසෙනවිට හිතට තෙත් බර හැඟීමක් ඇති වේ.. එය හරි ප්‍රසාද් චෞරාසියා තම "ගංගා"(Rivers) නම් නාද කවිය ඇරඹීමට යොදා ගනී.. අපූරුය.. හබරළ කොළ මත බෙර හඬක් මෙන් පතිත වන වැහි බින්දු මෘදංගය හා ෆක්වාජය මගින් උපද්දයි..

කොලෝනියල් කසින්ස් ඉන්දියානු සංගීත කණ්ඩායමකි.. ඔවුන්ගේ ඉන්දියානු වැස්ස (Indian Rain) නම් ගීතය ඇරඹෙන්නේද ගෙරවුම් හඬකිනි.. හරිහරන් ගේ ආලාපය දුලබ සුරාවක් මෙනි.. ඉන්දියානු ශෛලියෙන් මා ඇසූ පළවෙනි ගීතය ලක්ශ්මි ශංකර් විසින් ගැයූවකි.. ලක්ශ්මි ශංකර් රවි ශංකර් ගේ බිරිය බව සෞම්‍ය කීවේය..

රවි ශන්කර් ඉන්දියාවේ අසහාය සිතාර් වාදකයාය.. නමුත් ඔහු ඉගෙන ගන්නා කාලයේ ලයනල් එදිරිසිංහ හා තරඟ කරනු නොහැකිව පන්තියෙන් පැන ගිය බව බොහෝ දෙනා කියති..ලයනල් එදිරිසිංහ ලංකාවට ආවේය.. රවි ශන්කර් ලෝකය වටා ගියේය.. ලයනල් එදිරිසිංහ 'හේවුඩ්' විදුහල්පති විය.. රවි ශන්කර් ලෝක මට්ටමේ සංගීතඥයෙක් විය.. ඒ ඉන්දියාවේ හැටිය..

ඉන්දියාවත් ඉන්දිරාත් වෙන් කළ නොහැකිය.. ඉන්දිරා ලයනල් එදිරිසිංහට පෙම් කළ බව හේවුඩ් ශිෂ්‍ය‍යෝ කියති.. ඉන්දිරා ලංකාවට ආ විගස ලයනල් ගැන විමසන බව අතීත රොන්සුණු පොදකි.. ජීවිතාන්තය දක්වා මල්ඵල නොගැනුන ප්‍රේමයක බීජ සිත්හි දරා සිටි ඔවුන්ගේ සංගීතය සිතාරයක හඬින් පවසා නිම කළ හැකිද?

සිතාරයට වඩා වීණාවේ හඬ අපූරුය.. ගැඹුරුය.. එය කර්ණාටක සංගීත භාණ්ඩයකි.. ඊට වඩා සරළ සැහැල්ලු හඬක් සන්තූරයෙන් නික්මෙයි.. ශිව් කුමාර් ශර්මා සිය හිමාල උදාසන(Himalayn Dawn) නාද කවියෙහි... හිම වතළ ගිරිහිසක තැවරෙන හිරු රැස් කැරැල්ලක් සන්තූරයෙන් සිත්තම් කරයි..

මේ මොනවා තිබුනත් නැතත් සුන්දරත්වය හැමදාම පැවතිනි.. සුන්දරත්වය තිබුණද නොතිබුණද මිනිස් කය මිය යයි.. වැළලූ පසු නැවත එන ධාන්‍යය මෙන් නොව මිනිසා වරක් වැළලූ පසුව අමතක ව යයි.. එසේ නොවන්නෝ අතළොස්සකි...

පොල්කිච්චාගේ හඬ මිහිරිය..

උන් අවාසනාවේ සංකේතයක් යැයි අයෙකු කියති..

මම පොල්කිච්චන්ට ආසා ඇත්තෙමි...